Elfy

lily

Dumne, silne, i potężne magicznie, elfy przypłynęły zza morza do Alagaesii. Gdy one się pojawiły, smoki już były obecne na tej ziemi. Elfy myślały, że smoki są jak każde inne zwierzę i że nadają się do polowania. Młody elf zapolował na smoka i zabił go jak zwykłego jelenia. Wściekli z powodu tego, że jeden z nich został zabity, smoki napadły i zabiły młodzieńca. Krwawa waśń się rozrosła, a smoki zaatakowały naród elfów. To zapoczątkowało okrutną wojnę, która trwała przez pięć kolejnych, straszliwych lat. Bitwy trwały by dłużej, gdyby nie młody elf imieniem Eragon (imiennik naszego głównego bohatera) odnalazł jajo smoka. Gdy smok się wykluł, elf nazwał go Bid’Daum. Jak Bid’Daum urósł do odpowiedniej wielkości, ci dwaj podróżowali między elfami a smokami i zdołali przekonać obie rasy do życia ze sobą w pokoju. By zapewnić, że żadna taka wojna nie wybuchnie znów, Jeźdźcy, inaczej Shur’tugal, zostali utworzeni.

Elfy, też znane jako „piękny lud”, ponieważ są o wiele ładniejsi niż każda inna rasa, nieśmiertelni oraz najpotężniejsi w dziedzinie magii. Najsłabszy elf mógłby pokonać każdego człowieka z łatwością w szermierce, magii, po prostu wszystkim. Jedynie Jeźdźcy równali się im w sile i potędze, lecz tylko po ukończonym treningu. Elfy żyją w puszczy Du Weldenvarden, pięknym liściastym sanktuarium. Ich stolica to Ellesméra, gdzie rezyduje ich królowa Islanzadi. Dokładna alokacja jednak jest nieznana, bo elfy starannie dochowują swych tajemnic i wiedzy. Elfka Arya była kurierem, która przewoziła jajo Saphiry od elfów do Vardenów i powrotem, i za pomocą magii posłała jajko w Kościec.

W Najstarszym, Eragon i Saphira wraz z Aryą podróżują do Ellesmery, domu elfów, który leży głęboko w sercu Du Weldenvarden. Du Weldenvarden to zaczarowany las chroniący naród elfów. Elficka magia jest „wśpiewana” w las, a rzadko się znajdzie obszar w Du Weldenvarden nie wypełniony magią i magicznymi stworzeniami. Naprawdę, elfy corocznie śpiewają lasu w pradawnej mowie, powodując, że las rośnie w siłę co roku.

Gdy Eragon odkrywa, że elfy nie konsumują mięsa, z wyjątkiem najgorszej możliwej sytuacji. To wynika z ich silnego powiązania z światem ich otaczającym, co daje im zrozumieć głębokość życia i jego sens. Eragon też dochodzi do punktu, gdzie wydaje mu się zbyt okrutne zabicie innego stworzenia, że zaprzestaje jeść mięso.

Dodatkowo, elfy kierują się ostro wyregulowanym zbiorem towarzyskich zwrotów, by nie doszło do waśni między elfami i rodzinami. Jak Arya tłumaczy Eragonowi, waśnie mogą trwać przez wieki, bo elfy żyją tak długo. Dodatkowo, nawet gdy elfy żyją tak długo, miewają dzieci bardzo rzadko. Z tego powodu, mieć dziecko z partnerem to największy znak zaufania, jaki elf jest w stanie wyrazić. Wychowywanie dziecka jest uważane za najważniejszy obowiązek elfa, gdy szansa do tego się pojawia.

Zaś, ponieważ elfy są nieśmiertelne, nie stosują się do tych samych praktyk ślubnych co ludzie. Elfy mają partnerów na tak długo lub krótko, jak zechcą, i rzadka jest wrogość lub żal do dawnego partnera. Ponownie, posiadanie dziecka z partnerem to święty związek zaufania.

ponieważ elfy mogą dokonywać wszystkiego, czego chcą za pomocą magii, nie ma dla nich potrzeby pracowania lub uprawiania roli. Czyli, to związane z ich nieśmiertelnością daje im możliwość na skoncentrowanie się wyłącznie na dziedzinie, którą sami wybierają. To pozwala im na wspaniałe czyny występujące w takich polach.

elfy nie wierzą w żadne bóstwo. Zamiast tego wierzą tylko w to, co mogą potwierdzić albo zaświadczyć w naturze. Elfy wierzyłyby w wyższe moce, gdyby choć raz widzieli dowód na to.